закима | св.

Почне да кима; Тој повторно закима со главата. Срамежливо закима со очите.

закине | св.

Почне да кине нешто на парчиња; кине Го закина писмото што го читаше.

закипри се | св.

Почне да се кипри; кипри се. Се закипри пред огледалото.

закисели | св.

Направи нешто да стане кисело; кисели. Салатата ја закисели со јаболков оцет.

закисне | св.

Натопи, наводени нешто; стави во вода да кисне;

закити | св.

Почне да кити; кити Тие ја закитија елката со лампиони.

заклава | св.

Почне да клава, да става нешто едно по друго. Заклава на масата разни јадења.

заклан | прид.

Што е со пресечена глава или грклан. Заклано прасе. Заклани пилиња.

заклања се | св.

Почне да се клања. Невестата се заклања.

закласи | св.

Почне да класи. Житата веќе закласија.