лутина | ж.

Лут вкус. Се закашла од лутината на пиперките. Го изгоре лутината на ракијата.

лутица | ж.

Општ назив за отровна змија.

лутиче | ж.

Билка со златножолт цвет што расне по влажни места, ливади и пасишта; Ranunculus.

лутичок | прид.

лутникав | прид.

Што лути по малку, што не лути многу.

луто | прил.

Со лутина, налутено, гневно. Луто му зборува. Луто го кара. Луто го погледна.

луфа | ж.

Едногодишно растение кое многу потсетува на сунѓер, растителен сунѓер или сунѓереста тиква, служи за капење, миење садови и како индустриско влакно; Luffa.

луфт | м.

Празен простор меѓу две нешта што треба да бидат споени. Има луфт.

луфтира | св. и несв.

луцерка | ж.

Повеќегодишна мешунка во вид на детелина со многу подвидови, којашто се сее и коси како сточна храна; Medicago sativa. Ливада насеана со детелина луцерка. Сува луцерка.