лутеран | м.
Приврзаник на учењето на Мартин Лутер, основачот на германската реформистичка, протестантска црква.
лутеранство | ср.
Протестантска вероисповед.
лути 1 | несв.
Пржи, гори, пали (на јазик, на кожа, на очи). Пиперките што ги лупев денес лутат. Од овој кромид очите многу ми лутат.
лути 2 | несв.
Прави некого лут; предизвикува кај некого лутина, гнев, бес. Го лути уличната врева. Недисциплината најмногу го лутеше наставникот.
лутина | ж.
Лут вкус. Се закашла од лутината на пиперките. Го изгоре лутината на ракијата.
лутица | ж.
Општ назив за отровна змија.
лутиче | ж.
Билка со златножолт цвет што расне по влажни места, ливади и пасишта; Ranunculus.
лутичок | прид.
лутникав | прид.
Што лути по малку, што не лути многу.
луто | прил.
Со лутина, налутено, гневно. Луто му зборува. Луто го кара. Луто го погледна.
