навој | м.
навивалка.
навотка | св.
Вотне многу нешта. Навотка сè што најде во торбата.
наврапит | прид.
Што избрзува, премногу пргав. Чуварот беше наврапит, своеглав и поработлив од сите.
наврат | м.
Навраќање, повторување на иста постапка. На неколку наврати им испраќаа помош. Во првиот наврат не најде ништо, а во следните три наврати најде по два ракописа. Сакаше уште при првиот наврат да ги изненади со нешто.
наврати | св.
Намине, посети, обично на кусо време. Утре ќе навратиме кај тебе. Неколку месеци никој не навратил кај нас. Наврати во дуќанчето да купи нешто.
наврви | св.
Помине, се упати некаде. Пред малку наврви кон црквата.
навре 1 | св.
Вовлече, втера во нешто тесно. Прстенот што го навре не можеше да го извади. Одвај ги навре прстите во ракавиците.
навре 2 | св.
Надојде, исполни, обземе. Солзи му навреа на очите. Силна тага му навре во душата. Не можев да најдам одговор на прашањата што ми навираа. Тешки спомени навираа во душата на стариот мајстор.
навреда | ж.
Зборови или постапка со кои се нанесува неправда, се урива достоинството, честа. Тие зборови за него навистина беа тешка навреда.
навреден | прид.
Што доживеал, на кого му е нанесена навреда;
