надзорен | прид.
Што се однесува на надзор, што врши надзор. Надзорен орган.
надзорник | м.
Степен, звање во службеничката хиерархија.
надигне | св.
Дигне, крене, поткрене. Ја надигна главата да може да гледа. Војникот ја надигна пушката да нанишани. Ја надигна раката да удри.
надигра | св.
Победи некого со подобра игра. Гостите ја надиграа екипата на домаќинот во сите дисциплини.
надир | м.
Спротивна точка на зенитот, која се наоѓа на долната небесна полутопка.
надитри | св.
Се покаже поитар од некого, со итрина добие нешто. Го надитрил и му ги зел парите.
надише се | св.
Помине доволно или многу време дишејќи нешто. Се надишавме разни испарувања. Избегавме малку од градот да се надишеме свеж воздух.
надлаже | св.
Надмине некого во лажење. Итар Пејо никој не можел да го надлаже.
надлактица | ж.
Делот од раката од лактот до рамото.
надлежен | прид.
Што има право на дејствување и решавање (во административна работа и др.); меродавен, компетентен. Надлежна служба. Надлежен орган. Надлежен суд.
