набрсти се | св.
Брсти доволно, до наситување.
набрунчи се | св.
набрчка | св.
Добие брчки. Се налути и го набрчка челото како старец.
набуеност | ж.
Состојба на тоа што набуило.
набуи | св.
Бујно порасне, нарасне. Снагата му набуи. Набуени гради. Набуила тревата. Набуија реките.
набута | св.
Со бутање, со туркање втера, внесе. Сè што најде набута во торбата. Ги набутаа во едно сопче.
набутка (се) | св.
набуца се | св.
Се буца доволно, многу, до определен момент (за рогати животни). Козите се набуцаа и се разбегаа.
набуцка | св.
Наговори, поттикне на нешто лошо, Ги набуцка да се скараат.
набучува | несв.
Бучи по малку, слабо. Телевизорот набучува, ќе се расипе.
