напокрие | св.

Покрие добро, доволно. Го напокри детето и го остави да спие. Ги напокри крушите со слама да втасаат.

наполеон | м.

Златна монета од 20 франци со ликот на Наполеон I или на Наполеон III.

наполица | ж.

Договор за работа со туѓ имот (земја, добиток и др.) при што заработеното се дели наполу меѓу работникот (наполичарот) и сопственикот на имотот.

наполичар | м.

Тој што работи на наполица.

наполичарски | прид.

Што се однесува на наполичар и на наполица. Наполичарски обврски. Наполичарски односи.

наполичарство | ср.

Однос на работа под наполица.

наполни | св.

Исполни нешто колку што собира, докрај. Го наполни шишето и го затвори. Ја наполни торбата со јадење.

наполно | прил.

Сосема, во целост. Последниве години градот наполно се измени. За нас тоа е наполно несфатливо. Работел наполно сам. Колата е наполно нова.

наполу | прил.

На две (еднакви) половини. Погачата ја пресекоа наполу. Што ќе заработеа делеа наполу.