повратен | прид.
Што се враќа, што може да се врати; што треба да се врати. Повратна сила. Повратно дејство. Повратна информација. Повратни парични средства.
поврати 1 | св.
Врати некого назад, натера да се врати. Само што излезе, таа го поврати. Носталгијата нè поврати во крајот наш роден.
поврати 2 | св.
Исфрли низ уста храна од желудникот; изблуе. Болниот пак повратил. Му се слоши, за малку ќе повратеше.
повратник | м.
Лице што се вратило по подолго време од туѓа земја во својата.
повраќа 2 | несв.
повраќа (се) 1 | несв.
повраќаница | ж.
поврви | св.
Врви кратко време. Не поврвеа долго, и свртеа на една широчинка.
поврвнина | ж.
поврволка се | св.
Помине некое време во врволкање.
