политеист | м.

политехника | ж.

Висока техничка школа каде што се изучуваат различни гранки од техниката.

политехничар | м.

Тој што студира или што завршил политехничка школа. Во Заводот за вработување нема политехничари. Тој работи како политехничар.

политизација | ж.

Давање димензија на политика на некоја дејност, искористување и поврзување нешто во полза на нечија политика. Политизација во уметноста. Политизација во спортот. Политизација на науката. Политизација на настаните.

политизира | св. и несв.

Зборува за политика, помине, поминува време во неформални политички разговори.

политика | ж.

Дејност што се однесува на управување на државата во областа на државните работи во земјата и во областа на меѓународните односи. Во тие земји се води јавна политика на територијални претензии.

политикант | м.

Човек што се занимава со дневна политика, дејствувајќи од ситни, лични интереси; интригант во политиката. Тие се политиканти. Тој е политикант кога се во прашање жените. Се појавија сè повеќе политиканти, сè помалку вистински патриоти. Политиканти во науката и во културата.

политиколог | м.

Лице што се занимава со политикологија, специјалист од областа на политичките науки.

политикологија | ж.

Наука што ја изучува политиката, политичките движења и сè што е поврзано со нив.

политир | м.

(само едн.) политура.