распитаник | м.
Лице што се распитува, што е подложено на распит. Во собата чекаа распитаниците.
распитувач | м.
Лице што распитува, што врши распит. Распитувачите работеле цела ноќ.
распишан | прид.
Објавен, отворен писмен повик. Распишан конкурс.
распише | св.
Објави по писмен пат. Институтот распиша конкурс за асистенти. Министерството распиша конкурс за нови проекти.
распишти се | св.
Почне силно да пишти, да вреска, да писка. Сирените се распиштиле. Децата се распиштија. Ветрот се распиштил.
распиштоли се | св.
Се распушти, се раскомоти, се опушти премногу. Децата се распиштолиле низ собата. Момчињата се распиштолија по селото.
расплакан | прид.
Глаголска придавка од расплака.
расплакува | несв.
распламени се | св.
Вивне во пламен. Огнот се распламени.
распламти | св.
Направи нешто да почне силно да гори; разгори, распали. Ветрот го распламти огнот. Тој со малку нафта го распламти огнот во печката.
