разбиен | прид.

Глаголска придавка од разбие.

разбира | несв.

Знае, поима нечиј јазик, говор. Тој најмалку го учи јазикот и ништо не го разбира. Тој не го разбираше нивниот јазик.

разбирање | ср.

Глаголска именка од разбира (се).

разбирателство | ср.

разбирачка | ж.

разбирлив | прид.

Што може да се разбере, да се сфати, јасен. Тој раскажува со лесно разбирлив јазик. Стилот му е многу јасен, разбирлив.

разбистреност | ж.

Состојба на тоа што е разбистрено.

разбистри | св.

За течност ‒ направи да стане бистра. Филтерот ќе ја разбистри водата.

разблажен | прид.

Што е разводнет, разреден. Разблажена киселина. Вино разблажено со вода.

разблажи | св.

За течност ‒ со додавање вода или друго средство направи да стане поретко, послабо; разводни, разреди. Виното го разблажи со вода. Го разблажи млекото. За една нијанса разблажи ја бојата.