раздвиженост | ж.
Движење, раздвижување. Во градот се чувствуваше раздвиженост.
раздвижи | св.
Почне да движи нешто, стави нешто во движење, предизвика движење на нешто. Нова сила му го раздвижи телото и тој со лазење се довлечка до прагот. Ветрот ги раздвижи лисјата на дрвјата.
раздвоен 1 | прид.
Глаголска придавка од раздвои.
раздвоен 2 | прид.
Што раздвојува, разделува, што разграничува нешто. Раздвојна преграда. Раздвојна линија.
раздвои | св.
Раздели на два дела, во две групи. Екипата ја раздвои во групи од неколку натпреварувачи.
раздвој | м.
Раздвојување, разделување.
раздел | м.
Дел од некаква целина. Го повлече вториот раздел од орозот. Едниот лак на разделот од островцето беше модар, а другиот зелен.
раздела | ж.
разделба | ж.
Моментот на разделување со блиски, збогување. Дојде и денот на разделбата. На разделба ѝ вети дека ќе ѝ пишува.
разделбен | прид.
Што се однесува на разделба. Разделбен час. Разделбена песна.
