Разлог | м.
Гратче во Пиринска Македонија, Бугарија.
разложен | прид.
Добар, протолкуван, образложен, разумен. Разложен одговор. Разложна постапка.
разложи 1 | св.
Раздели, оддели на составни елементи, на делови. Тој го разложи дадениот вектор. Професорот ги разложи примерите и ги систематизира според определена шема.
разложи 2 | св.
Изгасне оган, престане да го ложи; Тој го разложи огнот.
разлока | св.
Разрие, раскопа, разрони. Мразот ги разлока улиците. Поројот ги разлока бреговите на реката. Водата го разлока патот.
разломоти се | св.
Почне многу да ломоти, да зборува, да брбори сè и сешто. Девојчињата се разломотиле.
разлошен | прид.
Што престанал да биде добар, мирен, кроток; станал лош или уште полош. Разлошени деца. Разлошени соседи.
разлоши | св.
Поттикне некого, направи некој да стане лош. Неговите совети ги разлошија децата.
разлуден | прид.
Што е умствено растроен во нагласена мера; станал луд или уште полуд. Разлуден човек.
разлула | св.
Разниша, разлелее; почне да ниша, да лелее силно или уште посилно. Таа го разлула бебето и почна да му пее. Брановите го разлулаа кајчето.
