разлулан | прид.
Што е несигурен, нестабилен; разнишан. Разлулана самодоверба. Разлулана позиција.
разлулеан | прид.
Што е занесен, поведен од емоции. Разлулеани чувства. Разлулеана девојка.
разлулее | глаг.
разлутен 1 | прид.
За храна ‒ што е лут по вкус. Разлутена манџа.
разлутен 2 | прид.
Што се лути, што е исполнет со лутина; лут, гневен, бесен. Разлутен човек.
разлути 1 | св.
Направи нешто да стане луто по вкус. Везените пиперки ја разлутија манџата. Со неколку феферончиња го разлути јадењето. Ренот ја разлути салатата.
разлути 2 | св.
Доведе некого во состојба на бес, гнев, лутина; налути, разгневи, расрди некого. Тој ја разлути девојката со своето непристојно однесување. Таа ги разлути кучињата. Неговата арогантност ги разлути присутните.
разљуби | св.
Престане да љуби, да сака некого или нешто; отсака. Таа го разљуби.
размав | м.
Силен замав, широчина на развој, обем, размер; засиленост на некоја активност, дејност или движење. Размавот на економијата се движи со засилено темпо. Творечки размав. Полн размав на нејзиниот глас.
размава 1 | несв.
Прави широки движења со рацете или со нешто друго; размавнува. Кога зборува, размава со рацете. Не размавај со стапот, ќе удриш некого.
