смилоса се | св.

Добие боја на смил поради болест. Се смилосал во лицето.

смилостиви (се) | св.

смирен | прид.

Што е покорен, скромен, незлобен. Смирен карактер. Набожна, кротка и смирна старица. Смирна и блага душа.

смирен | прид.

Што е исполнет со мир, со спокојство; сталожен. Смирен човек. Смирената толпа полека се разотидуваше. Смирен живот. Со смирени чувства влезе во салата.

смири | св.

Направи некој да стане мирен, скроти. Ги смири децата со неколку чоколатца.

смириса | св.

Почне наеднаш да мириса на нешто, нешто да пушта мирис. Наеднаш смириса на изгорено.

Смирна | ж.

Старо име за Измир

смирувачки | прид.

Што смирува, успокојува. Смирувачки поглед. Смирувачки жубор на потокот.

смисла | ж.

Внатрешна логична содржина на нешто, значење. Смислата на романот. Во поширока смисла. Во буквална смисла. Во позитивна смисла.

смислен | прид.

Што е однапред обмислен, планиран. Смислено убиство. Смислена и стрплива борба.Смислена провокација.