трпеливост | ж.

Особина на тој што е трпелив.

трпение | ср.

Особина на тој што е трпелив. Вие имате толку многу волја, толку многу трпение.

трпи | несв.

Издржува, поднесува. Старицата трпеше силни болки во колената.

трпкавица | ж.

Трпнење; Првпат ме фати толку силна трпкавица.

трпки | и.

Состојба на надразнување така што влакната на кожата се креваат нагоре, морници; Од глетката му минеа трпки по снагата. При масирањето му врвеа трпки како чешање и боцки. Неа од тоа ја полазуваа трпки.

трпне | несв.

Чувствува трпки, морници, се ежи. Му трпнеше снагата од студ.

трпнее | несв.

трпнеж | м.

Силна возбуда од нешто, чувство на трпнење. Студен трпнеж низ целата снага. Боцкави трпнежи во подноктиците на рацете. Трпнеж му заигра под окото.

трпнежен | прид.

Што е обземен од трпнеж, што е со трпнеж. Трпнежна снага. Трпнежно срце.

трпок | прид.

Што има киселкав и малку горчлив вкус, што ја собира устата, опор. Трпок вкус. Трпка горчина. Трпко зрно грозје. Трпко вино.