тежест | ж.
тежи | несв.
Е тежок, има определена тежина. Гајбите тежат 5 килограми. Цевките тежат еден тон.
тежина | ж.
(само едн.) (физ.) Силата со која Земјината тежа дејствува врз некое тело.
тежински | прид.
Што се однесува на тежина, што се изразува во мерни единици за тежина. Тежински нивоа. Тежински однос.
тежиште | ср.
(физ.) Точка на замислена резултанта добиена од тежината на сите одделни делови на телото; резултантна сила што дејствува врз некое тело.
тежнее | несв.
Се стреми, настојува, вложува напор за постигнување, остварување на некаква цел; чувствува привлечност кон некого или кон нешто. Тој во уметноста тежнее кон синтеза.
тежок | прид.
Што има голема тежина, што е со поголема тежина во однос на другите предмети од ист вид. Огромни порти со тешки окови стоеја пред мене. Тешки пранги. Тежок митралез. Тежок камен. Тежок куфер.
теза | ж.
Основна поставка, тврдење, став што треба да се докаже, да се одбрани. Примерите ја потврдуваат неговата теза. Спротивставени тези. Тој изнесе некои тези на обвинението.
тезаурус | м.
Речник што го опфаќа целокупното јазично богатство на еден јазик, збирка, зборник на јазично богатство.
тезга | ж.
а) Специјална маса на пазар, на панаѓур и сл. на која е наредена стоката што се продава. На тезгите беа наредени зеленчукот и овошјето. Тезгите беа полни со дреболии. б) Специјална работна маса во занаетчиски дуќан. Стругот стоеше на тезгата.
