упокоен 2 | прид.
Што е за упокојување на душата на мртвите. Упокојна молитва.
упокои | св.
Даде некому покој, смирување. Упокој си ја душата, смири се малку.
упорен | прид.
а) Што е истраен во нешто. Тој е упорен во започнатата работа. б) Што произлегува од истрајноста, од упорноста. Упорната работа даде плод.
упорит | прид.
упориште | ср.
Потпор на кој се потпира, стои, се држи некој или нешто. Бара упориште да може да застане.
упорство | ср.
Упорност, истрајност. Период на упорство, искушенија и страдања.
употреба | ж.
Примена, служење со нешто, користење, употребување. Прекумерна употреба на сила. Пред употреба на лекот треба да се прочита упатството. Употреба на наркотици. Таа машина е исфрлена од употреба. Производот е пуштен во употреба.
употребен 1 | прид.
Глаголска придавка од употреби.
употребен 2 | прид.
Што се употребува, што има вредност по својата употреба, што е применлив. Употребна вредност.
употреби | св.
Примени, се послужи, искористи. Јас употребив два метра штоф во изработката на овој модел.
