јазовичар | м.
Вид куче со издолжено тело, куси нозе, со долги и опуштени уши, се користи за истерување на дивеч (лисии, јазовци) од нивните живеалишта.
јазол | м.
Тоа што се добива кога ќе се заврзе или ќе се сплетка јаже, конец, жица и сл. Конецот се врза во јазол. Троен морнарски јазол. Двоен рибарски јазол.
јазолен | прид.
Што се однесува на јазол. Јазолна точка.
ја...ја | сврз.
Разделен, повторен, за поврзување зборови или реченици приредени меѓу себе. Ја ќе стане, ја ќе седне. Ја ќе се сторам невеста, ја ќе пукнам од јадови. Ја едната, ја другата мома, двете се убави.
јајник | м.
јајце | ср.
(биол.) Женска полова клетка, од која по оплодувањето се развива нов организам; јајце-клетка. Јајчниците содржат ограничен број јајца.
јајцев | прид.
Што се однесува на јајце. Јајцева обвивка.
јајцевиден | прид.
Што има форма на јајце. Јајцевидна глава. Јајцевиден корен.
јајцевод | м.
Дел од женските полови органи, канал низ кој минува јајце-клетката од јајчниците до матката.
јајцест | прид.
Што има форма на јајце
