извиди ² | св.

Види многу луѓе, многу нешта, види сè, се види со сите. Ги извиде сите роднини во Австралија. Извиде сè што можеше да се види.

извидник | м.

Припадник на младинска извидничка организација, љубители на природата; скаут. Извидниците се собраа околу логорскиот огин.

извидница | ж.

Единица што оди да извидува, пред главнината. Извидницата му јави дека теренот е чист.

извиднички | прид.

Што се однесува на извидник и на извидница. Извиднички логор. Извидничка група.

извидувач | м.

Лице што врши извидување на терен, на непријателски позиции и сл., Тројца извидувачи се движеа скришно низ шумата крај патот.

извие | св.

извик | м.

Глас, збор со кој се изразува некое чувство, обично ненадејно изненадување, силна возбуда за да се сврти нечие внимание и сл. Бурните извици како бранови се траскаа од околните згради. Грлени извици се слушаа од сите страни ‒ урааа!

извика | св.

Каже гласно, издаде вик; вика Стариот уште еднаш извика: „Со здравје, деца мои“. Тој извика силно „добарден“, ама никој не му одговори.

извикне | св.

Викне гласно, еднаш. Стражарот извикна отсечно ‒ стој!

извиличи се | св.

Се искриви во лицето, во вилицата. Се извиличил, не личи на човек.