ешарпа | ж.

Параден офицерски појас. Носеше ешарпа од бела свила на која висеше меч.

ешко | м.

ешта | ж.

Апетит, волја. Има голема ешта. Гајдата свири, орото се врти, ама некако без ешта.

ештерица | ж.

Мал израсток, бронче на врвот од јазикот.

еј! | изв.

(разг.) За повикување. Еј, слушај! Еј ти, дојди ваму!

ењави се | несв.

Се тегави, дава отпор кон некакво дејство. Тој се оптегаше, се ењавеше, ама на крајот се согласи.

ж | глас

Глас, звучна согласка во македонскиот стандарден јазик, венечна според местото на образување, фрикативна според начинот на образување.

жаба | ж.

Водоземно животно со долги задни нозе приспособени за скокање на суво и за пливање во вода; Rana temporaria. Не се спиеше од жаби и од нивното крекање.

жабар ¹ | м.

Лице што лови, фаќа жаби.

жабар ² | м.