волен | прид.
Слободен. Волен момок. Волно ветарче. Волни летови.
волја | ж.
Една од основните психички способности на човекот која управува со неговите свесни постапки и решава дали нешто ќе се направи или не. Никој не можел да ја скрши неговата челична волја. Само мојата волја определува што ќе ми се случува.
волк | м.
Диво крволочно животно од фамилијата на кучињата, со сивкаво крзно, кое во текот на зимата лови во глутница; Canis lupus. Уловен волк. Завиваа волци. Глутница волци.
волна | ж.
(само едн.) Густи влакна што го покриваат телото на некои животни (овци, камили и сл.). Го галеше јагнето по меката волна. Ги вардеше овците да не си ја оскубат волната низ шипјето.
волнав | прид.
Што е обрастен со волна, што има многу волна. Нашите овци се волнави.
волнар | м.
Лице што тргува со волна. Волнарите ја откупија целата волна од селаните.
волнарница | ж.
Работилница за преработка на волна или продавница за волна. Работата во волнарницата добро му одеше.
волнарство | ср.
Вид дејност или индустриска гранка за преработка на волна. Пред неколку години волнарството беше мошне развиено.
волнен | прид.
Што е од или со волна. Волнен шал. Волнена перница. Волнено палто. Волнени чорапи.
волнест | прид.
Што личи на волна. Помеѓу папките има заштитна волнеста материја. Врвот на младиот ластар е малку волнест. Ги подигна волнестите веѓи.
