волен | прид.

Слободен. Волен момок. Волно ветарче. Волни летови.

волја | ж.

Една од основните психички способности на човекот која управува со неговите свесни постапки и решава дали нешто ќе се направи или не. Никој не можел да ја скрши неговата челична волја. Само мојата волја определува што ќе ми се случува.

волк | м.

Диво крволочно животно од фамилијата на кучињата, со сивкаво крзно, кое во текот на зимата лови во глутница; Canis lupus. Уловен волк. Завиваа волци. Глутница волци.

волна | ж.

(само едн.) Густи влакна што го покриваат телото на некои животни (овци, камили и сл.). Го галеше јагнето по меката волна. Ги вардеше овците да не си ја оскубат волната низ шипјето.

волнав | прид.

Што е обрастен со волна, што има многу волна. Нашите овци се волнави.

волнар | м.

Лице што тргува со волна. Волнарите ја откупија целата волна од селаните.

волнарница | ж.

Работилница за преработка на волна или продавница за волна. Работата во волнарницата добро му одеше.

волнарство | ср.

Вид дејност или индустриска гранка за преработка на волна. Пред неколку години волнарството беше мошне развиено.

волнен | прид.

Што е од или со волна. Волнен шал. Волнена перница. Волнено палто. Волнени чорапи.

волнест | прид.

Што личи на волна. Помеѓу папките има заштитна волнеста материја. Врвот на младиот ластар е малку волнест. Ги подигна волнестите веѓи.