всоне | прил.

Во сон, при спиење. Често гледам всоне бледна глава.

встрана | прил.

Настрана, отстрана. Ја сврте главата встрана. Ако се оди многу встрана, тогаш се доаѓа до беспаќе.

всушност | мод.

Во суштина, навистина. Сите тие подробности, всушност, не нè интересираат. Всушност, тоа не беше идеја, туку нејасна желба.

втаи се | св.

Се притаи, се скрие. Вчас секој се втаи во своето дувло.

втас | м.

Може да стигне, има можности да направи нешто. Немам втас да докажам. Има втас куќа штом куќи.

втаса | св.

Стигне некого при одење, движење. Момче–то не можеше да го втаса. Седни де, ќе втасаш.

втврдне | св.

втемеленост | ж.

Состојба на тоа што е втемелено.

втемели | св.

Постави темели на нешто; основа нешто. На најубавото место сме ги втемелиле куќите.

втемелувач | м.

Лице што поставува темели на нешто, основач. Тој е еден од втемелувачите на факултетот.