внатрешен | прид.

Што се наоѓа внатре, што потекнува, што доаѓа од внатре, Внатрешни органи. Внатрешна потреба. Внатрешен џеб. Внатрешен непријател. Внатрешни работи.

внатрешнина | ж.

внатрешност | ж.

Сп. внатрешен. Од внатрешноста на колибата се слушаше тивко плачење. Се упативме во внатрешноста на паркот.

внедри | св.

Втемели, вгнезди, стане близок и постојан. Ги внедри спомените за татковината.

внесе | св.

Носејќи смести, донесе нешто некаде, во внатрешноста на нешто. Бригадирите го внесоа алатот во магацинот. Двајца војници го внесоа тешко ранетиот во полската болница.

вникне | св.

Се задлабочи, навлезе во суштината на нешто. Тој вникнал во животот, во мислите и во душите на обичните лиѓе.

внимава | несв.

Гледа, следи будно; дејствува, постапува со претпазливост. Внимава на час. Внимава на заробениците. Внимава на својот изглед.

внимание | ср.

Способност да се задржи и насочи будноста, сознајбата на определен предмет, појава и сл. Следи со внимание. Им го сврте вниманието на присутите со својот настап.

внимателен | прид.

Што внимава, што се однесува со внимание. Внимателен слушател. Внимателен соговорник. Внимателната анализа тоа го покажува.

внук | м.

Машко дете од син, ќерка, од брат или сестра. Неговите внуци беа умни деца.