закапе 2 | св.

Почне да капе, да тече капка по капка; капе2 На прозорците закапаа јадри капки дожд. Солзите ѝ закапаа врз писмото.

закара | св.

Почне да кара, да укорува некого; кара Мајка благо нè закара оти доцна се вративме дома.

закаса | св.

Почне да каса, да јаде; каса Закаса од лепчето и излезе.

закастри | св.

Почне да кастри, да реже; кастри Ги закастри дрвјата во дворот.

закатани | св.

Заклучи со катанец. Заборави да ја закатани портата.

закатанчен | прид.

Што се однесува на замрсена, компликувана состојба и сл. Закатанчена работа.

закатанчи | св.

Ја закатанчи вратата.

закачалка | ж.

Направа со неколку куки за закачување алишта, изработена од дрво, метал, пластика и сл. Мантилот висеше на закачалката во ходникот.

закачи 1 | св.

Спои, сврзе еден предмет со друг со помош на кука или на друг соодветен начин. Железничарот ги закачи вагоните за локомотивата. Таа ми закачи еден каранфил на реверот.

закачи 2 | св.

Почне да качува нешто по скали и сл.;