разјуначи се | св.
Покаже храброст, стане јунак; се охрабри. Момчето се разјуначи и остро му се спротивстави.
разјури | св.
(нар. поез.) Спотера. Си разјурил коња.
разлабавеност | ж.
Состојба на тој што е разлабавен или на тоа што е разлабавено.
разлабави | св.
Направи нешто да стане лабово, олабави. Разлабави го оглавот на коњот. Ја разлабави краватата и ја раскопча кошулата.
разлава | несв.
Беснее, лудува. Разлава ветер буен.
разлавачка | ж.
Бес, лудување. Не знае што да прави од разлавачка.
разлага (се) | несв.
разладен | прид.
Што служи за разладување. Разладен уред.
разлади | св.
Направи нешто да стане ладно или уште поладно, олади. Супата е многу врела, разлади ја.
разлае се | св.
Почне многу да лае. Доцна во ноќта кучињата се разлајаа.
