слути | несв.
Претчувствува, насетува нешто. Никој не слутеше што ќе се случи таа вечер.
слух | м.
(само едн.) Едно од петте сетила, способност да се слуша. Од високата температура го загуби слухот. Лица со оштетен слух.
случаен | прид.
Што се случил непредвидено, непланирано, неочекувано, ненамерно. Случајна средба. Случајна грешка. Случајни приходи. Случајна појава. Случаен успех. Случаен минувач бил погоден од залутун куршум. Случаен избор.
случај | м.
Тоа што се случило, настан, случка. Целиот случај го изнесе пред полицаецот. Извонреден случај. Исклучителен случај. Смртен случај. Несреќен случај.
случи се | св.
Стане, се стори, се изврши, се оствари нешто. Вчера се случила голема сообраќајна незгода. Наскоро и тоа ќе се случи. Се случи обратното. Пред детските очи се случи голема маѓија.
случка | ж.
Нешто што станало, што се случило; случај
слуша | несв.
Има способност да слуша. За своите години тој слуша доста добро. Стариот воопшто не слушаше. Девојката речиси не слушаше по операцијата.
слушалка | ж.
(техн., обично во мн.) Технички уред, направа, апарат за слушање: а) При радиоврски во возила од најразличен тип (авиони, автомобили, вселенски летала и др.) и телекомуникациски системи. Телефонска слушалка. б) За слушање музика. Момчето, со слушалки на ушите слушаше музика.
слушална | ж.
Просторија каде што се слушаат предавања
слушател | м.
Лице што слуша нешто (радио, музика и др.). Слушателите на радиото ни јавуваат за проблемите во својата средина. Слушателите на добрата музика можат да гласаат за својот фаворит.
