стопанин | м.

стопанисува | несв.

Води стопанство, стопанска организација, со работа стекнува добивка од нешто. Отвори дуќан и почна да стопанисува. Тој стопанисува со кравите.

стопаница | ж.

стопанлак | м.

стопански | прид.

Што се однесува на стопанство. Стопански живот. Стопанска гранка. Стопански мерки. Стопанска криза. Стопански криминал.

стопанственик | м.

Деловен човек што располага со средства за производство и капитал, што води или учествува во водење на стопанството, на стопанска организација. Видни стопанственици. Собир на стопанствениците од нашиот град.

стопанственички | прид.

Што се однесува на стопанственици.

стопанство | ср.

Целокупност на производните и непроизводните дејности во сферата на материјалното производство, односно сферата на општествена репродукција, како материјалното производство така и прометот. Пазарно стопанство. Планско стопанство. Социјалистичко стопанство. Капиталистичко стопанство.

стопаре | ср.

Половина динар, педест пари.

стопати | прил.

Многу пати, често. Стопати ти реков. Сто пати се покајав што дојдов