зачмае | св.
Почне да чмае. Зачмаја на тоа работно место, не ни помисли да менува нешто. Цвеќето нешто не вирее, зачмаја.
зачмаен | прид.
Што е безживотен, стушен, апатичен. Тој е сиот зачмаен и дремлив. Тешко е да се раздвижи зачмаена средина.
зачне | св.
Затрудни, стане бремена. Се омажи, но две години не зачна.
зачовечи | св.
Почне да станува човек, да личи на човек. Детето веќе потпорасна, зачовечи.
зачрчори | св.
Почне да чрчори. Зачрчорија првите пролетни птици.
зачува | св.
Почне да чува, да одгледува нешто. Зачуваа кокошки.
зачуван | прид.
Глаголска придавка од зачува.
зачуден | прид.
Тој што е обземен од чудење, од изненадување. Зачуден поглед. Тој се сврте зачуден не верувајќи на сопствените уши.
зачуди | св.
Предизвика чудење, предизвика восхит, изненадување. Постапката го зачуди. Зачуди нејзиното ненадејно излегување од состанокот.
зачудувачки | прид.
Што предизвикува чудење. Зачудувачко прашање. Зачудувачки работи.
