заклоца | св.
Почне да клоца; клоца Кобилата заклоца со нозете.
заклучен 1 | прид.
Што е затворен со клуч. Заклучена врата.
заклучен 2 | прид.
Што е конечен, дефинитивен, завршен. Заклучен збор. Заклучни ставови.
заклучение | ср.
заклучи | св.
Затвори со клуч. Тој ги заклучи фиоките на бирото. Ја заклучи надворешната врата.
заклучница | ж.
Писмен договор меѓу купувачот и продавачот за купената стока, начин на плаќање и сл.
заклучок | м.
Конечен суд што логичо се изведува врз основа на други судови, мислења. Погрешен заклучок. Правилен заклучок. Важен заклучок. Сигурен заклучок.
закмети се | св.
(арх.) Остане подолго време на функцијата кмет. Се закмети неколку години.
закметува | св.
Почне да кметува. На стари години закметува во селото.
закнезува | св.
Почне да кнезува. Тој закнезува по смртта на татка си.
