ивтирија | ж.
игла | ж.
Тенка метална прачка со остар врв на едниот крај и со мало дупче на другиот за вденување конец. Игла и конец. Танка игла. Игла за шиење. Врв од игла.
иглар | м.
Тој што изработува или продава игли.
игларче | ср.
Перниче на кое се боцкаат иглите при шиење или поради чување.
иглен | прид.
Што се однесува на игла, што е дел од игла. Иглен врв. Иглени уши.
игленица | ж.
Безопасна игла, игла со сигурносен начин на закопчување; безопасна.
иглест | прид.
Што има остар врв, што е во форма на игла. Иглести заби. Иглести лисја.
игличка | ж.
Дем. од игла. Со игличка вади трнче од прстот.
игловиден | прид.
Што има форма на игла, што личи на игла. Игловидни листови.
иглолисник | м.
Површина со иглолисни растенија; иглолисна шума.