дабов | прид.

Што е од даб, што се однесува на даб. Дабова шума. Дабови гранки. Дабов мебел. Дабови порти. Дабови штици.

дабовина | ж.

Дабово дрво како материјал за обработка, за горење. Ѕидовите беа обложени со дабовина. Луѓето живееја од дабовината, носејќи ја во парчиња како техничко дрво.

дабовица | ж.

Дабов стап или прачка. Замавна со дабовица по момчето.

дабрава | ж.

Млада густа шума, обично дабова. Ги исплашивме враните во дабравата. Под голите ридишта имаше појас дабрава.

дабјак | м.

Место обраснато со млади дабови. Ниските дабјаци ги покриваа доловите.

дава | несв.

даванина | ж.

даваница | ж.

даванија.

даванија | и.

Задолжителни давачки, данок.

давател | м.

Лице што дава нешто. Давател на услуги.